บทที่ 44

ครู่ต่อมา แคทเธอรีนก็ได้สติกลับคืนมา เธอคว้าข้อมือของชายคนนั้นไว้โดยสัญชาตญาณ "ฉันไม่สน คุณต้องพาฉันไปโรงพยาบาล"

ชายคนนั้นจ้องมองแคทเธอรีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่อาจเชื่อมโยงรูปลักษณ์ที่ดูดีมีระดับของเธอกับคนที่พยายามจะต้มตุ๋นเขาได้

เขาพูดอย่างระมัดระวัง "เอาอย่างนี้ไหม ผมให้เงินคุณ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ